Baños, the adventure city

Hola amigos!

Na nog wat dagen te hebben gerelaxed in Mindo ben ik op zaterdag vertrokken naar Baños. Mijn timing was niet helemaal goed aangezien het semana Santa was en dus bijna alle hostels waren volgeboekt. Gelukkig kon ik nog een bed bemachtigen in een dorm voor 2 nachten. Na een lange en vermoeiende reis kom ik om half 9 hongerig, moe en een tikkeltje chagrijnig aan in baños. Gelukkig hoef ik niet lang te zoeken naar mijn hostel. Nadat ik m'n tas heb gedumpt is t eerst tijd om te eten!!!! Na een goede maaltijd keer ik terug naar het hostel en besluit vroeg naar bed te gaan. De stapelbedden in mijn dorm zijn smal en gammel en de andere gasten hebben er blijkbaar geen idee van dat het niet echt fijn is om om 2 uur s nachts door de gangen te schreeuwen en harde muziek te draaien. Fijn.. De volgende dag besluit ik op zoek te gaan naar een ander hostel voor de volgende dag. Algauw kom ik uit bij hostel Santa Cruz. Een gezellig klein hostel met schone dorms en stevige houten stapelbedden. Ik besluit te reserveren tot en met vrijdag. Hierna boek ik bij één van de vele Tour offices een Tour naar casa del arbol. Vanaf hier zou je de vulkaan kunnen zien. Helaas bleek het veel te bewolkt om dat te doen. Om een uur of 9 besluit ik om nog even snel een sigaretje te doen op het balkon en daar raak ik aan de praat met iemand uit Polen. Na een tijdje zien we dat het ondertussen al half 2 is. Hoogste tijd om naar bed te gaan. De volgende dag verkas ik naar mijn nieuwe hostel. Ik ben moe en besluit om lekker in de tuin te gaan zitten. Stom genoeg vergeet ik me in te smeren wat resulteerde in 1 knalrode arm.. Fijn... Ik ontmoet twee Duitse meisjes die bij mij op de dorm slapen en we gaan samen ergens wat eten. Dit keer ga ik wel echt vroeg op bed!

Ik besluit dat ik absoluut wil gaan raften dus ik ga op weg naar de tour office die me wordt aangeraden bij het hostel. Hier krijg je als bezoeker van Santa Cruz namelijk korting. Ik boek mijn rafting Trip voor de volgende ochtend. Bij een ander bureautje boek ik een chiva bus tour naar de watervallen voor die middag. Terug in m'n hostel kleed ik me snel om en ga terug naar het bureautje voor de tour. We stappen in een gekleurde bus zonder ramen en met harde muziek. We stoppen bij een aantal watervallen om foto's te maken en voor de mensen die dat willen om te ziplinen. Dit is voor mij absoluut niet weggelegd aangezien ik al hoogtevrees heb op een keukentrapje.. Na een goed uur komen we aan bij de laatste waterval. We moeten een klein stukje lopen maar dat is het zeker waard! Wat een prachtig natuurgeweld. Op de terugweg kunnen we in een andere chiva bus om naar casa del arbol te gaan. Ik zie dat het niet zo bewolkt is dus besluit mijn geluk op de proef te stellen. Na dik 15 minuten te hebben gewacht trekken de wolken voor de vulkaan weg! Koud en hongerig kom ik rond half 7 weer aan in baños. De volgende ochtend ga ik ontbijten met een stel Ierse jongens in een café tegenover het hostel. American pancakes met stroop en fruit jummy!!!! Daarna is het tijd om te gaan raften! Eerst moeten we 40 minuten in een bus. Eenmaal aangekomen op de plaats van bestemming hijst iedereen zich in een wetsuit en krijgen we veiligheidsinstructies en de commando's voor tijdens de tocht. Hierna kunnen we gaan. Onze gids is een Super aardige enthousiaste gast en er gaan 5 kayaks mee om te filmen, fotograferen en om mensen te helpen als ze uit de boot vallen. Het was echt fantastisch! Ik heb vaker geraft maar dit was toch echt wel de beste keer tot nu toe! De hele tocht duurde een uur en ging door behoorlijke stroomversnellingen, golven en draaikolken. Op een gegeven moment sloeg de hele boot om en was het een paar minuten spartelen en luchthappen geblazen maar verder was het vooral ontzettend gaaf!

Vanavond ga ik wat drinken met een van de dames die ik heb ontmoet tijdens het raften en morgen ga ik denk ik maar is relaxen in een sla :)

Voor nu hasta luego

Op naar Mindo!

Hola amigos,

Zoals ik in mijn vorige verhaal al zei zat mijn tijd bij mijn gastgezin er bijna op. Na twee weken liefdevol te zijn opgevangen en verzorgd verlaat ik op woensdag het huis van Mayra en Giovanni. Bij het afscheid krijg ik van Penelope nog een hele mooie sjaal en de familie is erg in hun nopjes met de chocolade die ik voor ze heb gekocht. Nog een laatste knuffel en ik stap in de taxi die me 5 minuten later bij mijn nieuwe slaapplaats afzet. Een mooi en gezellig hostel met kleine maar schone kamers. Even tijd om bij te komen van twee intensieve weken. Lekker skypen met papa, mama en Jelmer en de volgende dag met Maaike Jitze en Rhune. Hier zie ik ook voor het eerst een kolibrie van behoorlijk dichtbij! Wat zijn dat bijzondere en mooie beestjes! Na twee dagen nog een beetje te hebben gezworven door het mooie otavalo en nu ook de heerlijke nachos te hebben geproefd ga ik op vrijdag richting Mindo. Ik merk dat ik zin heb om verder te trekken.

Na 2 uur in de bus te hebben gezeten kom ik aan in Quito, vervolgens moet ik van station wisselen en na nog 2,5 uur in de bus te hebben gezeten kom ik aan in het kleine schattige plaatsje Mindo. Midden in the cloudforest wat dus inhoud dat het er nogal bewolkt kan zijn, het er enorm vochtig is en dat het vaak regent. Nou ja regen... het miezert. Al snel heb ik mijn hostel gevonden: La casa de Cecilia. Wat een prachtig hostel! Alles is van hout en het ligt pal aan een snelstromend riviertje. Je hebt het gevoel dat je midden in het regenwoud bivakkeert en overal om je heen vliegen vogels en ja dus ook kolibries!! Aan het einde van de middag ontmoet ik een paar mensen die hier gisteren zijn gekomen en we besluiten om samen te gaan eten. De volgende dag gaan we met zijn vijven op weg naar La mariposaria, een kleine vlindertuin op zo'n 25 minuten lopen vanaf het plaatsje. De zon schijnt en algauw gutst het zweet ons van het voorhoofd. Tjonge wat is het heet! Gelukkig is de vlindertuin absoluut de moeite waard. Een Engels sprekende gids legt ons uit hoe het leven van een vlinder verloopt en wat ze hier doen. Het komt er op neer dat ze proberen om bepaalde soorten te beschermen tegen uitsterven. Daarna gaan we de tuin in. Ik wist niet dat vlinders zo groot konden zijn! En ze zijn prachtig! De vrouw heeft ons verteld dat als we een beetje banaan aan onze vinger doen, er vanzelf vlinders op je hand komen zitten. Uiteraard willen we dit allemaal proberen en binnen de kortste keren lopen we alle vijf met een vlinder op onze vinger rond. Het is alsof je een soort mode accessoire op je vinger hebt, ze zijn namelijk niet echt geneigd om snel weer weg te vliegen. Na heeeeeel veel foto's te hebben gemaakt en goed hebben gecheckt of we niet ergens nog een fladderend vriendje hadden zitten zijn we weer naar buiten gegaan. Het was nog steeds behoorlijk warm en blijkbaar had dat een stuk of 20 kolibries naar de birdfeeders gelokt (en helaas ook een behoorlijke kolonie agressieve muggen) na ongeveer een half uur foto's te hebben gemaakt van de kolibries is iedereen tevreden over tenminste één foto en besluiten we dat het de hoogste tijd is om te gaan lunchen. Na de lunch vertrekken de drie meiden naar het strand en een paar uur later vertrekt ook de Oostenrijkse jongen. De volgende dag besluit ik de chocolade tour te gaan doen. Ik krijg samen met een gezin een rondleiding door de kleine en simpele fabriek van wederom een gids die goed Engels spreekt. Het laatste onderdeel van de rondleiding bestaat ui het proeven van chocola. Hè vervelend :p. We krijgen eerst een chocolade saus van 100% pure chocolade, niet te pruimen als je het mij vraagt haha veeeel te bitter. Maar het stukje chocolade van 67% vind ik toch echt heel lekker! En ook de chocolade met koffie en die met rode peper zijn heerlijk! Vervolgens krijgen we een klein kopje met cacao thee! Het is alsof je chocolademelk drinkt maar dan zonder dat het slecht voor je is! Uiteindelijk mogen we de beroemde brownie van El Quetzal proeven (zo heet de fabriek en het bijbehorende restaurant). Wauw! Het spijt me Mam maar dit is de lekkerste brownie die ik ooit heb gehad. Na de Tour besluit ik om een zakje cacao thee te kopen. De rest van de dag ga ik lekker in een hangmat liggen lezen.

Maandag besluit ik om naar de watervallen te gaan. Ik informeer bij de receptie naar de afstanden en volgens de mevrouw kon ik prima naar de kabelbaan lopen. Dus vol goede moed en een kaartje voor de kabelbaan ga ik om 9 uur uit het hostel weg. Op een gegeven moment kom ik een bord tegen waarop staat dat de kabelbaan nog zo'n 530 meter verder is. Mooi ik ben er bijna! Helaas.. 530 meter verder kom ik alleen uit bij een splitsing met nieuwe borden. Linksaf voor de kabelbaan. Nog 5 km te gaan. Shit! Nou ja zo erg kan het niet zijn. Na 20 minuten denk ik hier toch wel anders over.... De weg gaat alleen maar omhoog en ik heb het snikheet. Na 45 minuten lopen denk ik bij mezelf dat ik er toch echt wel bijna moet zijn. Alweer mis, nog geen 5 minuten later zie ik een bordje dat aangeeft dat ik nog 2 km moet. Fuck me... Oké er zit niks anders op dan door te lopen. Als ik eindelijk de kabelbaan heb bereikt word ik aangesproken door een man die vraagt of ik alleen ben. Als ik dit bevestig zegt een vrouwelijke gids dat ik me wel bij haar groep mag aansluiten. Dit lijkt me wel een goed plan en zo beland ik tussen een groep gezellige amerikaanse mensen waarvan de jongens allemaal in Ecuador zijn opgegroeid. Dan volgt het ritje in de kabelbaan. Dit blijkt van de ene top naar de andere top te gaan en is dus behoorlijk hoog! Met knikkende knieën stap ik aan de andere kant uit. We besluiten naar La Reina te lopen. Dit is de grootste waterval en is ruim een uur lopen. De tocht gaat over een smal modderig paadje dat afwisselend op en af loopt. Ik heb het Bloedheet en ben absoluut moe maar ik vind het heerlijk om te merken dat ik na ruim een uur omhoog te hebben gesjouwd nu nog in staat ben om dit te doen. Ik kom samen met twee van de jongens als eerste aan bij La Reina. Wat een geweld zo'n waterval! Je kunt elkaar bijna niet verstaan en binnen een paar minuten zijn m'n kleren nat van het opspattende water. Als iedereen genoeg foto's heeft gemaakt en is uitgerust beginnen we aan de terugweg. Als we eenmaal terug zijn bij de kabelbaan ben ik kapot maar ook toch wel een beetje trots op mezelf. Na nog een ritje in die afschuwelijke kabelbaan zijn we weer aan de andere kant. De groep vraagt aan de taxi chauffeur of hij mij ook mee wil nemen. Hij wil me een stukje mee nemen maar ik moet er voor het dorp weer uit want anders kan hij problemen met de politie krijgen wegens het vervoeren van meer dan 8 mensen in één keer. Ik ben allang blij dat ik niet ook nog het hele eind terug hoef te lopen en neem het aanbod dankbaar aan. Na een korte rit in de taxi en nog zo'n 15 minuten lopen kom ik hongerig aan in het dorp. Ik besluit opzoek te gaan naar een plek om te lunchen. Ineens hoor ik achter me iemand roepen. Als ik omkijk zie ik dat het de gids is van de groep en ze vraagt me of ik samen met hun wil lunchen. Ik schuif aan bij de groep en na een lekkere lunch nemen we afscheid. Ik ben moe en behoorlijk smerig dus ik wil graag douchen. Eenmaal terug in het hostel kost het me nog 2 uur om ook daadwerkelijk te gaan douchen aangezien ik vrij comfortabel op mijn bed lag. Ik besluit om een rustdag in te lassen. Niet alleen omdat dat af en toe fijn is maar vooral omdat ik vermoed dat ik morgen niet meer kan bewegen van de spierpijn. Ik ga wat eten bij een café met een Duitse eigenaar en bestel er Duitse worst met Duits brood en mosterd. Heerlijk! En spotgoedkoop.

Vandaag heb ik dus een rustdag, de spierpijn valt mee maar ik merk wel dat ik een beetje stijf ben. Wat ik morgen ga doen weet ik nog niet maar ik vind vast wel weer iets interessants.

Voor nu hasta luego!

Liefs

Femke

De markt, Spaanse les en op stap.

Hola amigos,

Een update van de afgelopen anderhalve week.

Het leven bij mijn gastegezin is erg comfortabel maar tegelijkertijd ook een beetje verstikkend omdat je toch niet helemaal je eigen gang kunt gaan. Gelukkig zijn mijn ouders zo lief om me overal mee naar toe te nemen. Ik spendeer dan ook een groot deel van mijn tijd in de auto van mijn papa :) ik ben wel enigszins bang dat ik er een behoorlijke gehoorbeschadiging aan overhoud aangezien mijn papa de muziek op standje rockconcert heeft staan.

Zaterdag (5-3) zijn we naar de markt gelopen. Helaas begon het na een half uur echt keihard te regenen. We hebben minimaal 20 minuten geschuild in een of andere lederwaren winkel. Toen het min of meer droog was zijn we maar weer naar huis gegaan. Helaas niks kunnen kopen maar ik heb goede hoop voor volgende week. Zondag is echt zo'n dag dat iedereen lekker zijn of haar eigen ding doet. En eerlijk gezegd ben ik heel erg toe aan een beetje tijd alleen. Dus na de lunch heb ik een uurtje of 4 liggen lezen. Ja super avontuurlijk i know haha maar t was echt even fijn.

Maandag ochtend loop ik samen met mijn mama naar school en ze legt me uit hoe makkelijk de route is die ik moet lopen zodat ik vanaf vanmiddag alleen kan. Nou ben ik niet lopend terug gegaan aangezien het regende dat het goot en mijn lerares me een lift aanbood. Maar ik verzeker mijn ouders er van dat ik morgen echt wel alleen kan want ik heb de route onthouden. Dus vanaf dinsdag loop ik elke dag naar school en weer terug naar huis. Gelukkig kwamen er dinsdag nieuwe "studenten" naar de taal school. Maandag waren Mayra 1 en ik helemaal alleen wat wel een beetje saai was. De nieuwe studenten zijn een moeder met 3 kinderen uit Noorwegen. Ze doen hier 3 weken een project met mensen uit een dorpje vlakbij. Ze leren de mensen Engels en helpen bij bijvoorbeeld persoonlijke hygiëne en huiswerk. De rest van de week bestaat vooral uit Spaanse lessen en huiswerk maken. Ik heb het gevoel dat ik steeds vermoeider raak al slaap ik als een blok elke nacht. Mijn lerares zegt dat het komt door de hoogte in combinatie met het leren van een geheel nieuwe taal. Vrijdag gaan we iets leuks doen op school. We gaan met alle studenten naar de markt om fruit te kopen. Daarna hebben we een kleine proeverij van de verschillende Ecuadoriaanse vruchten en moeten we beschrijven hoe de vrucht er uit ziet en hoe die smaakt. Vervolgens maken we met "normaal" fruit een heerlijke fruitsalade.

Vrijdag avond ga ik samen met mijn ouders kijken bij een soort van marathon. Hierna hebben we wat te eten gehaald bij een van de vele kraampjes op plaza de ponchos. Mijn moeder staat er op dat ik een gerecht probeer dat bestaat uit nogal grote maïskorrels en kaas. Niet echt lekker maar goed toch maar opgegeten en daarna een heerlijke empanada gehad. Zaterdag wil ik toch weer een poging wagen om naar de markt te gaan. Ik verzeker mijn ouders er van dat ik het niet erg vind om alleen te gaan. Integendeel zelfs maar dat houd ik voor me haha. Dus om ongeveer 11 uur ga ik op pad. De markt is fantastisch! Zo veel kleuren en verschillende mooie en minder mooie dingen. Ik word er zeeeeeer hebberig van haha. Ik heb een mooie grijze trui gekocht van alpacawol een armband/ketting met zwarte kraaltjes en houten staafjes en een hele mooie pacha mama banger. (Pacha mama is moeder aarde). Op advies van zowel mijn lieve zus en zwager als van de lonely planet ga ik naar een restaurantje aan plaza de ponchos. Ze hebben hier een balkon zodat je een mooi uitzicht hebt op de markt. Ook hebben ze er volgens Maaike de beste nachos van de stad. Dit kan ik nog niet beamen aangezien ik thuis zou lunchen maar zodra ik het weet laat ik het weten! Na een tijdje komt er een ander meisje op het terras zitten. We raken aan de praat en besluiten s avonds samen de kroeg in te gaan. Met een papiertje met het adres van mijn huis, de sleutels van de voordeur geld en sigaretten op zak ga ik s avonds naar het hostel van Emily (zo heet ze). Papa zet me af. We hebben een super gezellige avond! Veel, heeeeel veel gedanst. Gewoon met z'n tweeën dansen blijkt algauw een lastige opgave. De locale jongens/mannen zwermen zo ongeveer om ons heen. Aan het einde van de avond hebben we 2 jongens gevonden die gewoon met ons willen dansen zonder dat ze tegelijkertijd proberen je over te halen met ze mee naar huis te gaan. Deze avond werd traditioneel afgesloten met een soort rondedans. Je maakt een cirkel met een aantal mensen en je loopt/danst en af en toe verander je van richting. Na deze super leuke avond stap ik in een taxi naar huis. De chauffeur zet me keurig voor de deur af. Poortdeur opengemaakt met de sleutel en ik hoor mn bed al roepen. Dus ik wil de gewone voordeur opendoen maar.. Dat gaat niet! Shit!!!! Sleutels! Alle sleutels geprobeerd. Niks past... O fuck en nu?? Nog maar een keer proberen om de deur open te krijgen. De klink draait wel maar de deur gaat niet open.. Afgesloten van binnenuit dus... Met mn hart zo ongeveer in mn keel aangebeld, geen reactie... Shit! Ok.. Nog maar een keer aanbellen. Ja! Ik hoor de stem van giovanny! Snel daarna hoor ik mayra naar beneden komen om me binnen te laten. Ze had per ongeluk uit gewoonte de grendel op de deur gedaan. Man wat was ik bang dat ik buiten zou moeten slapen.

Nog 3 dagen bij min gastegezin en dan sta ik er weer alleen voor! Spannend maar ook erg Finn!

Voor nu hasta luego

otavalo

Hola amigos!

Vanaf afgelopen woensdag zit ik in otavalo. Wat heerlijk rustig is het hier vergeleken met Quito! De busrit van Quito naar otavalo vond ik toch wel wat spannend omdat ik nog niet eerder alleen met de bus had gereisd hier en het busstation in Quito was laten we zeggen behoorlijk chaotisch! Eenmaal aangekomen in otavalo begon het uiteraard net te regenen... Dus door de regen opzoek naar mijn hostel. Dit bleek iets verder lopen dan ik dacht haha dus was vrij doorweekt toen ik aankwam. Ik heb één nacht in "the flying donkey" geslapen. Prima hostel alleen een beetje lawaaierig. De volgende dag begonnen mijn Spaanse lessen om 9 uur. Gelukkig zit de Spaanse school tegenover het hostel dus hoefde ik niet ver te lopen met mijn zware tassen.

Mijn Spaans lerares (Mayra 1) spreekt een heel klein beetje Engels, ze is super aardig en erg geduldig. Na mijn eerste les werd ik opgehaald door mijn "moeder" (Mayra 2) en zijn we naar haar huis gegaan. Mayra heeft 1dochter en 1 zijn, haar zoon woont nog in Madrid. Penelope is haar dochter en is denk ik iets jonger dan ik. Ze heeft een heel lief zoontje van 1. Matias is een beetje bang voor mij maar ik denk dat hij na een paar dagen wel aan me gewend is :) het gekke is wel dat matias donkerblond is en grijs blauwe ogen heeft. Volgens penelope's vader is het dan ook geen ecadoriaan.

Ik heb nu 2 lessen Spaans gehad en jeetje wat is dat zwaar! Het is niet dat ik het niet kan volgen maar het is zooooo veel informatie in 4 uur tijd! Toen ik thuis was na de eerste les begon pas door te dringen wat me allemaal was uitgelegd die dag. Toen ik 's avonds in bed lag herhaalde ik nog de Spaanse woorden in mn hoofd. Zoiets als dit: ventana, cortina, puerta, pared, lámpara luz. Dit wierp wel zijn vruchten af want in de tweede les wist ik veel meer woorden en snapte ik de grammatica van de vorige dag. Dit tot grote vreugde van Mayra 1. 'S middags zijn Mayra 2 (dat is dus mijn tijdelijke mama) nog even het centrum ingelopen. Helaas begon het weer eens te regenen dus zijn we eerst maar weer naar huis gegaan. Mayra ging 's avonds naar een nagelsalon en vroeg of ik dat ook wilde. Dus ik heb nu voor 2 dollar mijn nagels laten lakken :)

Mijn familie heeft nog geen wifi aangezien alles hier een beetje langer duurt en ze hier nog niet zo lang wonen. Ik zit dus nu bij mijn "oma" haha. De mensen hier zijn zo gastvrij en vriendelijk!

Aangezien ik dus geen wifi heb thuis heb ik geen idee wanneer ik weer iets kan posten. Ik zal proberen om de volgende keer ook wat foto's te plaatsen!

Voor nu hasta luego

Femke

eerste dag in Quito

Lieve allemaal

Na een lange en vermoeiende reis ben ik gisteren om 8 uur aangekomen in mijn hostel in Quito.

Het voelde best raar om ineens helemaal alleen te zijn, alhoewel ik niet helemaal alleen was! Op het vliegveld heb ik een Duits meisje ontmoet die toevallig in hetzelfde hostel zit als ik. We hebben veel gekletst in de taxi en vandaag hebben we samen een taxi genomen naar centro historico. Helaas scheiden onze wegen na vandaag aangezien ze maar 4 weken heeft en morgen naar Baños gaat. Ik heb mijn hostel geboekt voor mijn overnachting in otavalo waar ik twee weken Spaanse les ga volgen. Vanavond lekker uit eten met Stephanie en Neil en daarna nog even ergens een biertje drinken.

Voor nu lekker slapen

Hasta Pronto

Femke

Bijna tijd om te gaan!!!!

Lieve allemaal,

Na een heel geslaagd en super gezellig afscheidsfeestje is het dan nu toch echt bijna zover! Mijn laatste dagje in Nederland!

Vannacht om half 3 rijd ik samen met mijn ouders, zus, zwager, nichtje, broer, tante en Lotte naar Schiphol om daar om 8.05 het luchtruim te betreden richting Madrid. Vanaf Madrid vlieg ik door naar Quito, hier kom ik om 17.50 lokale tijd aan. (dit is voor jullie 23.50)

Ik zal uiteraard proberen om zo vaak mogelijk mijn avonturen met jullie te delen via de blog!

Ik hoop dat jullie net zo kunnen genieten van mijn avonturen als ik!!

Liefs en tot volgend jaar!

Femke

Bijna tijd om te gaan!!!!

Lieve allemaal,

Na een heel geslaagd en super gezellig afscheidsfeestje is het dan nu toch echt bijna zover! Mijn laatste dagje in Nederland!

Vannacht om half 3 rijd ik samen met mijn ouders, zus, zwager, nichtje, broer, tante en Lotte naar Schiphol om daar om 8.05 het luchtruim te betreden richting Madrid. Vanaf Madrid vlieg ik door naar Quito, hier kom ik om 17.50 lokale tijd aan. (dit is voor jullie 23.50)

Ik zal uiteraard proberen om zo vaak mogelijk mijn avonturen met jullie te delen via de blog!

Ik hoop dat jullie net zo kunnen genieten van mijn avonturen als ik!!

Liefs en tot volgend jaar!

Femke

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op mijn reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Femke